Łódzkie Neony

Zapomniane perły wzornictwa PRL-u

W czasach Polski Ludowej istotnym elementem wystroju ulic Łodzi były neony, które znajdowały się niemalże nad każdym sklepem, instytucją czy zakładem pracy. O ich praktycznym zastosowaniu w realiach gospodarki planowej powiedziano wiele; do końca lat 70. XX wieku najczęściej uważano, że promują towary i usługi nie potrzebujące reklamy. Natomiast w latach 80. mówiono, że „wygłodniały” rynek wchłonie każdą liczbę towaru. Pozostawiając na uboczu dyskusje gospodarczo-ideologiczne, należy odnotować fakt, że reklama neonowa charakteryzowała się wysokim poziomem wzornictwa. Dzięki stosowaniu różnych krojów pisma, były to realizacje estetyczne i ciekawe, a zaproponowane przez projektantów neonowe grafiki, zapadły głęboko w pamięć łodzian, zyskując niekiedy status kultowych, nawet długo po likwidacji. Sukcesu neonizacji upatrywać należy w wysokich kompetencjach projektantów reklam neonowych oraz kunszcie osób je wykonujących. Dzięki nim w latach PRL-u na ulicach Łodzi - zwłaszcza na ulicy Piotrkowskiej - można było oglądać prawdziwe świetlne spektakle. I choć neony nie zawsze realizowano z poszanowaniem dla architektury, to na wiele lat, podobnie jak reklamy malowane na ścianach budynków, stały się wyznacznikiem estetyki i wzornictwa przemysłowego, do dziś wzbudzając zainteresowanie młodych adeptów sztuki użytkowej i designu. (ze wstępu do książki)

***